Nad starorzeczem Odry w II -III w istniała osada hutnicza zajmująca się produkcją żelaza z okolicznych rud darniowych. Stanowisko archeologiczne znane było już w 1893 r. Pierwsze prace wykopaliskowe przeprowadzili w 1903 i 1908 r. niemieccy archeolodzy i metalowcy z Politechniki Berlińskiej. Prace kontynuowano po wojnie. Na dużej powierzchni odkryto ślady dymarek. Dymarki miały kształt cylindra lub ściętego stożka. Konstruowano je nad małym wgłębieniem z palików pokrytych tłustą gliną z domieszką roślinności. Były to konstrukcje jednorazowe. Proces wytopu trwał ok. doby. Piec rozbijano i uzyskiwano łupkę żelaza wysokiej jakości, pod ziemią zostawał żużel.