Wyposażenie wnętrz jest bardzo różnorodne i bogate w formie. Na szczególną uwagę zasługuje znajdujący się w północnym narożu prezbiterium (za głównym ołtarzem), wysokie na 10 metrów kamienne sakramentarium o bardzo bogatej dekoracji architektonicznej
z prowadzącymi doń schodkami, z równie bogato zdobioną kamienną balustradą. Również późnorenesansowa ambona z 1623 roku charakteryzuje się bogatymi zdobieniami. Szczególną uwagę zwraca balustrada z ażurowymi polami, wypełnionymi figuralnymi postaciami Ewangelistów i Apostołów oraz motywami roślinnymi. W świątyni zachowały się bardzo liczne całopostaciowe płyty nagrobne w strojach z epoki oraz rzeźbione i malowane epitafia o cechach gotyckich, renesansowych, i barokowych. Jedyne zachowane ołtarze, pochodzące
z lubińskiej bazyliki, można podziwiać w katedrze wrocławskiej - wspomniany już pentaptyk przedstawiający Zaśnięcie Panny Marii oraz w Muzeum Narodowym we Wrocławiu – tryptyk Św. Sewera, z 1523 roku i ołtarz Matki Boskiej. Wg.