Ta inkastelowana świątynia została zbudowana na przełomie XII i XIII w., zapewne z rycerskiej fundacji Odrowążów (z udziałem późniejszego biskupa Iwona) władających od połowy XII w. miejscowościami leżącymi w dolinie Dłubni. Pierwsze wzmianki o istnieniu parafii w Wysocicach pochodzą z 1325 r., od 1335 do 1450 r. znajdowała się tu siedziba dekanatu. Około 1565 r. dobra wysocickie kupił Jan Płaza z Mstyczowa i zamienił kościół na zbór protestancki, pozbawiając go katolickiego wyposażenia. Wyremontowana świątynia wróciła w ręce katolików po 1613 r. po zakupie Wysocic przez Elżbietę Wołłowiczową. W kolejnych latach, w XVIII w. i na początku XIX w. wprowadzono tylko niewielkie zmiany architektoniczne bryły budynku, od południa, przy wejściu głównym dobudowano murowaną kruchtę , a od północy zakrystię, przebudowano sklepienie w prezbiterium i zmieniono dachy, dodając w XVIII w. barokowy hełm na wieży i wieżyczkę na sygnaturkę.
Źródło