Ze zgromadzonych materiałów wynika, że kożuchowski „barometr” to jedna z tzw. stacji meteorologicznych (niem. Wettersäulen, słupy meteorologiczne, słupy barometryczne, stacje rejestracji pogody, rejestratory klimatu). Powstały one pod koniec XIX w. we wszystkich większych miastach Europy i miejscowościach turystycznych. Posiadanie takiej stacji we Freystadt świadczy o jego pozycji. Kolumny meteorologiczne były produkowane w różnych miejscach Europy i występują w różnych formach. Wyposażone były w liczne instrumenty pomiarowe (rejestrujące temperaturę, ciśnienie, wilgotność itp.) i umożliwiały analizowanie stanu pogody. We Freystadt stała stacja wyprodukowany w odlewni żeliwa Mack z Frankfurtu nad Menem. Georg Sigismund Mack wystąpił 9 marca 1857 roku o zezwolenie na działalność odlewni żeliwa we Frankfurcie. Zakład mieścił się przy ulicy Eckenheimer Landstrasse 6-16. W 1865 roku zakład odziedziczył syn Johann Friedrich Mack po ugodzie z braćmi Georgem Sigismundem i Johannem Philippem Gustawem. Z powodu braku miejsca w 1907 roku zakład był zmuszony przenieść się do Rödelheim. Najstarsza stacja tego typu powstała w Görlitz w 1883 roku.
W cenniku firmy Heinrich Kappeller z Wiednia (handlująca lub produkująca urządzenia do pomiarów fizycznych i meteorologicznych) z 1895 roku, ten typ stacji określony jest jako styl renesansowy. Wykonana jest z żeliwa na kamiennym postumencie, czterostronna, o wysokości 3,20 m. Na daszku posiadała chorągiewkę z różą wiatrów. Zawierała barometr hydrostatyczny, wilgotnościomierz (Ø 21 cm), termometr, termometr maximum-minimum (60 cm długi, 14 szeroki w pozłacanej, metalowej ramie), samorejestrujący barometr, tablicę dla wykresów z poprzednich tygodni i oczywiście normalny zegar.
Kożuchowską stację ufundował pan Raupach, postument do niej wykonał rzeźbiarz Krauze, a opiekował się nią nauczyciel biologii.
/info@tomekzuk.com/