Neogotycki kościół zbudowany w 1857 r. za zburzony (rozebrany) podczas budowy Preußische Ostbahn (ob. linii kolejowej nr 203), stąd mówi się o nim „kolejowy” - projektantem był architekt kolejowy Edouard Römer, ten m.in.od dwupoziomowego dworca w Kostrzynie. Obiekt wybudowano na planie krzyża łacińskiego z cegły produkowanej w cegielni w Murzynowie. Każde z ramion krzyża zakończone jest schodkową attyką, ozdobione ząbkowanym gzymsem oraz potrójnymi (triforialnymi )oknami.

Świątynia nie posiada typowej dzwonnicy, jej funkcję pełni niewielki daszek przymocowany w pobliżu drzwi wejściowych, a zawieszony pod nim dzwon pochodzi z z lat 20. min. wieku. Za kościołem niewielki poewangelicki cmentarzyk.
Wnętrze kościoła jest skromne, typowe dla kościołów protestanckich, ma niebanalny strop z elementami więźby dachowej oraz wiszący pośrodku żyrandol. Obiekt został wpisany do rejestru zabytków.
Obecnie rzym.-kat. filialny., we wnętrzu sprowadzone w 1997 r. relikwie św. Ottona i zabytkowy krucyfiks ze starego, rozebranego kościoła. Naprzeciw kościoła dawna szkoła ewangelicka, po wojnie podstawowa.
Skompilował Festung