Dwukondygnacyjna dzwonnica, stojąca przy równoległej do Warty ulicy, jest jedyną pozostałością po dawnym, ryglowym kościele luterańskim z 1724 r. Świątynię rozebrano w związku z budową linii kolejowej Gorzów-Krzyż. Stary kościół pozostaje już tylko we wspomnieniach, ale dostawioną do niego w 1769 r. dzwonnicę (tzw. wieżę dzwonną) pozostawiono wraz z dzwonem, niewykluczone, że jako punkt alarmowy miejscowości.
Wieża o wysokości ok. 10 m góruje nad okolicą, nadając jej niepowtarzalnego uroku. Chorągiewka na szczycie obiektu wskazuje datę budowy.

Dzwonnicę poddano rekonstrukcji na początku lat 90. minionego wieku. Za jej uratowanie przyznano nagrodę I stopnia Ministerstwa Kultury i Sztuki w konkursie na najlepszego użytkownika obiektu zabytkowego. Obiekt wpisano do rejestru zabytków.
Na początku XXI w. odnalazły się - uważane za zaginione - gotyckie figury św. Barbary i św. Magdaleny pochodzące pierwotnie z nieistniejącej już świątyni. Można je obejrzeć w samym centrum Berlina, w tamtejszym ewangelickim kościele Mariackim.
Skompilował Festung