MENU
Schron przy ul. Wodnej miał z założenia bronić przeprawy promowej w Santoku. Zbudowany obok zabudowań gospodarskich, które miały pomagać w jego maskowaniu. Niewykluczone, że był upodobniony do budynku mieszkalnego przez namalowanie okien, a czasem przez obudowanie czy nadbudowanie obiektu przez inny, jak to zrobiono np. w Boryszynie czy Ołoboku (MRU).
Jak większość wschodnich fortyfikacji granicznych III Rzeszy, schrony w Santoku (10) nie odegrały żadnej roli bojowej, głównie z powodu braku wyszkolonych załóg fortecznych. Po wojnie, na mocy postanowień konferencji poczdamskiej, zniszczony, prawdopodobnie przez saperów WP.

Dodał: Festung° - Data: 2019-07-03 21:13:44 - Odsłon: 442
20 sierpnia 2011

Data: 2011:08:20 17:29:45  


Schron bojowy, standaryzowany, o odporności B1 tzn. zabezpieczony przed wielokrotnym trafieniem pociskiem 120 mm. Posiadał izbę bojową chronioną płytami pancernymi bez kopuł bojowych i obserwacyjnych. Schron jednosektorowy przeznaczony do prowadzenia ognia czołowego.
Przydatność bojowa niewielka, już w czasie budowy był obiektem przestarzałym. Z powodu braku załogi fortecznej i uzbrojenia (dotyczy to bez mała wszystkich panzerwerków rejonu) nie miał żadnego znaczenia przy przełamywaniu Warty i Noteci przez Armię Czerwoną w 1945 r.
Po wojnie, na mocy porozumień konferencji poczdamskiej zniszczony, prawdopodobnie przez saperów WP.
Nie zachowała się oryginalna numeracja obiektu, wg obecnej jest to schron nr 9.
Tego typu obiektów fortyfikacyjnych w Santoku jest 10. Są elementami Wału Pomorskiego.

  • /foto/8087/8087514m.jpg
    2011
  • /foto/8087/8087515m.jpg
    2011
  • /foto/8087/8087520m.jpg
    2011
  • /foto/8090/8090160m.jpg
    2011
  • /foto/8090/8090167m.jpg
    2011

Festung°

Poprzednie: Schron bojowy jednosektorowy Strona Główna Następne: Kamienica nr 28