Budowę murowaną wzniósł Zbigniew Bąk, syn zaufanego dworzanina Władysława Jagieły. Obiekt licznie przebudowywany miał różnych właścicieli, aż w połowie XVIII wieku został opuszczony, ze względu na warunki życia w dworze. Grube mury i małe otwory okienne powodowały mały dostęp słońca, a więc ciągły półmrok i ziąb, opuszczony dwór stał się ruiną.