Pogórze Kaczawskie (niem. Bober-Katzbach-Vorgebirge, czes. Kačavské podhůří, 332.27) – według podziału fizycznogeograficznego Jerzego Kondrackiego – mezoregion wchodzący w skład Pogórza Zachodniosudeckiego, obejmujący jego środkową część. Według podziału W. Walczaka jest to fragment Sudetów Zachodnich wysunięty najdalej na północ. Od północnego wschodu uskok brzeżny sudecki oddziela je od Niziny Śląsko-Łużyckiej. Od południowego wschodu graniczy z Pogórzem Wałbrzyskim, od południa z Górami Kaczawskimi, a od zachodu z Pogórzem Izerskim. Wyróżnia się tu następujące mikroregiony: Dolina Bobru, Pogórze Bolesławieckie, Rów Zbylutowski, Wzniesienia Płakowickie, Kotlina Proboszczowska, Wysoczyzna Ostrzycka, Dział Jastrzębnicki, Rów Świerzawski, Pogórze Złotoryjskie. Niektórzy wyróżniają jeszcze Rów Wlenia i Pogórze Wojcieszowskie.
Źródło: Wikipedia