Zamek krzyżacki w Dąbrównie, 35 km na południe od Ostródy, wzniesiony między dwoma rynnowymi jeziorami: Dąbrowa Mała i Dąbrowa Wielka, w południowo-zachodniej części Pojezierza Mazurskiego.

Budowla pochodzi z XIV wieku. W 1410 roku warownia została spalona przez wojska polsko-litewskie zmierzające do Grunwaldu. Potem jednak ją odbudowano. W roku 1475 rycerz Georg von Loben w zamian za niezapłacony żołd otrzymał dobra w Dąbrównie, a w 1488 r. przekazał je Mikołajowi Wilko. Po sekularyzacji Prus, w Dąbrównie w 1544 roku utworzono starostwo. W 1572 r. zamek przejął bogaty ród- von Finckenstein. Ernst Finck von Finckenstein w latach 1693-1696 rozbudował zamek i uczynił go swoją rezydencją. W latach 1929-1931 kolejni właściciele przeprowadzili remont zamku, jednak pod koniec drugiej wojny światowej zamek został spalony przez wojsko radzieckie. Do dziś przetrwał jedynie zarysy fundamentów i fragment muru obronnego. W otoczeniu można również odnaleźć pozostałości założenia parkowego.

W średniowieczu obiekt posiadał jedno skrzydło i własny mur obronny. Zbudowany na planie prostokąta dom zamkowy, otaczały mury obronne z kamienia i cegły, opatrzone w północnym rogu basztą otwartą na dziedziniec. Początkowo twierdzę budowano w stylu gotyckim, kolejne rozbudowy miały już charakter barokowy.
Za