System tarasów widokowych zabezpieczonych żelaznymi barierkami, zlokalizowany na zachodniej skalnej krawędzi szczytu. Powstał prawdopodobnie w 1. poł. XIX w., jako jedna z inwestycji związanych z budową Leśnego Zamku. Obok głównego, najwyżej położonego tarasu, barierki zabezpieczają też przyległe partie szczytu i chodnik dochodzący do tarasu głównego.