Kościół został zbudowany w latach 1791–1795 wg projektu architekta Joachima Hempla, fundacji Wojciecha i Franciszki Bielskich - dziedziców dóbr Fajsławice. W stanie niezmienionym zachowała się murowana część kościoła z kamienia i cegły na rzucie wydłużonego prostokąta, ze ściętymi narożnikami od strony prezbiterium. Po bokach znajdują się symetrycznie rozmieszczone zakrystie wtopione w bryłę kościoła, z których jedna stanowi pomieszczenie służące do przechowywania szat i naczyń liturgicznych, druga nazywana jest skarbcem, co nie pokrywa się z jej przeznaczeniem. Kościół-prezbiterium zwrócony jest w kierunku północno-wschodnim a fasada w kierunku południowo-zachodnim.

Wnętrze ozdobione jest stylizowanymi pilastrami zakończonymi od góry gzymsem. Na wystrój wnętrza składają się: ołtarz główny z zaprawy wapniowo-piaskowej w stylu neorenesansowym i cztery ołtarze boczne również neorenesansowe datowane na 1917 rok. Organy XVIII-wieczne z zachowanymi szczątkowymi, późnobarokowymi zdobieniami, zostały przebudowane w wieku XX. Kościół z zewnątrz jest otynkowany, kryty dachem dwuspadowym z blachy.