Ługów położony jest 3 km na północny zachód od Świebodzina, przy drodze do Lubrzy. 
Jak wiele innych osad w okolicy, tak również Ługów był prawdopodobnie pierwotnie posiadłością rycerską, która przed rokiem 1257 w części przeszła na własność klasztoru w Paradyżu. Przez następnych 300 lat wioska pozostaje w rękach zakonników, choć z tego czasu mamy bardzo skromne o niej informacje. 
W XVI wieku dobra Ługowskie są na krótko w obcym, szlacheckim posiadaniu, ale w 1562 roku powracają do cystersów. Ponownie znalazły się w trzyletnim zastawie w latach 1599 -1602, po to, aby zakonnicy mogli zapłacić wysoki podatek na wojnę z Turkami. Bardzo źle oceniła takie działania specjalna komisja, złożona z przedstawicieli biskupa wrocławskiego oraz władz cysterskich, która zaleciła niezwłoczne jego wykupienie, z czym jednak cystersi mieli spore kłopoty. W początkach XVIII wieku świebodzińscy księża, do których odtąd należała tutejsza skromna kaplica, udzielali pierwszych chrztów i komunii mieszkańcom Ługowa. Cystersi tymczasem zadbali o dalszy gospodarczy rozwój wioski. Między innymi wystąpili do cesarza o obniżenie podatku (1670 r.) oraz popierali wolność dla dochodowego wyrobu i sprzedaży piwa. W początkach XIX wieku, kiedy państwo przejęło majątki cysterskie, Ługów kilkakrotnie zmieniał właścicieli. Gospodarzyli oni w niewielkim, ok. 250-hektarowym majątku, gdy tymczasem większość gruntów, ok. 450 hektarów, posiadali miejscowi chłopi. Przez dłuższy czas, bo od 1879 roku do czasów I wojny światowej, gruntami dworskimi dysponowała rodzina Student, a później radny powiatu J. Herter.
W XX wieku wioska liczyła 280 mieszkańców (1932 r.), którzy w zdecydowanej większości byli katolikami, Gospodarze posiadali zwykle po ok. 25 hektarów ziemi i specjalizowali się głównie w hodowli krów. W połowie XIX wieku, na miejscu średniowiecznej kaplicy fundowanej przez opata z Paradyża, wybudowany został niewielki kościół. Stało się to za sprawą energicznego proboszcza parafii św. Michała w Świebodzinie R X. Künzera. Stanęła neogotycka, ceglana świątynia jednonawowa z wieżą wyrastającą z kalenicy dachu. Prace budowlane prowadziła firma L. Kramma ze Świebodzina.
Na podstawie portalu rzymskokatolickiej parafii pod wezwaniem Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Wilkowie
sporządził Festung