Chorągiew komturstwa, zamku i miast Gniewu, albo po niemiecku Mewe, którą prowadził hrabia Jan von Veynde, komtur gniewski, mąż szlachetny i łagodny, który zawsze i każdego czasu usilnie doradzał zgodę i pokój[…]. Pod nią byli i bracia zakonni stanu rycerskiego, i liczni rycerze frankońscy oraz wielu zaciężnych rycerzy niemieckich, dopełniający liczbę osiemdziesięciu kopijników. Padł zaś sam Jan, komtur gniewski, w tej bitwie wraz z wielu rycerzami swojego znaku czołem do nieprzyjaciela, a powalony między trupami, na rozkaz Władysława, króla polskiego, odwieziony został do Malborka i pochowany w kościele św. Anny.
Tekst za: Kuczyński Stefan Krzysztof, Jana Długosza chorągwie krzyżackie, Wydawnictwo Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1987.
(K.K.)
Opis chorągwi sporządzony przez Jana Długosza:
,, Chorągiew trzydziesta dziewiąta miasta Gniewu, po niemiecku Möwe, którą dowodził komtur gniewski komes Jan Wende. Znajdowali się w niej miejscowi ludzie i obywatele okręgu gniewskiego oraz ci, których najęto z rycerzy przybyłych z Frankonii. Miała ona w herbie na czerwonym polu dwie białe strzały przecinające się w poprzek, jedną z grotem, drugą drewnianą bez żelaza i grotu’’.
Przypisy redakcyjne: Zob. Banderia nr 50. Jednak i miasto Gniew, i wicekomtur mieli inne godła (Górski, s. 506). Jan v. Wende — zob. przyp. 180. Wiadomo, że komturem Gniewa był od 1407 r. Zygmunt v. Ramungen, który poległ 15 VII 1410 r.
Źródło: Jana Długosza Roczniki czyli Kroniki sławnego Królestwa Polskiego, ks. 10, ks. 11, 1406-1412, opr. D. Turkowska, M. Kowalczyk pod redakcją K. Pieradzkiej i J. Garbacika, przekład J. Mrukówna, Warszawa 2009, s. 113.
(K.K.)
Tekst za: Kuczyński Stefan Krzysztof, Jana Długosza chorągwie krzyżackie, Wydawnictwo Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1987.
(K.K.)
Opis chorągwi sporządzony przez Jana Długosza:
,, Chorągiew trzydziesta dziewiąta miasta Gniewu, po niemiecku Möwe, którą dowodził komtur gniewski komes Jan Wende. Znajdowali się w niej miejscowi ludzie i obywatele okręgu gniewskiego oraz ci, których najęto z rycerzy przybyłych z Frankonii. Miała ona w herbie na czerwonym polu dwie białe strzały przecinające się w poprzek, jedną z grotem, drugą drewnianą bez żelaza i grotu’’.
Przypisy redakcyjne: Zob. Banderia nr 50. Jednak i miasto Gniew, i wicekomtur mieli inne godła (Górski, s. 506). Jan v. Wende — zob. przyp. 180. Wiadomo, że komturem Gniewa był od 1407 r. Zygmunt v. Ramungen, który poległ 15 VII 1410 r.
Źródło: Jana Długosza Roczniki czyli Kroniki sławnego Królestwa Polskiego, ks. 10, ks. 11, 1406-1412, opr. D. Turkowska, M. Kowalczyk pod redakcją K. Pieradzkiej i J. Garbacika, przekład J. Mrukówna, Warszawa 2009, s. 113.
(K.K.)
/
