Chorągiew komturstwa i miasta Tucholi, którą jeden z Zakonu Henryk, komtur tucholski, prowadził; pod nią byli i bracia zakonni i giermkowie okręgu tucholskiego i rycerze zaciężni. Ten Henryk […], komtur tucholski, […] był nadęty tak pysznym zuchwalstwem, że kazał nosić […] dwa nagie miecze przed sobą i swym wojskiem tucholskim,[…] jak gdyby już był zwycięzcą […] i chociaż karcono go i upominano […] nie chciał poskromić swej zaciekłości oświadczając, że prędzej nie schowa miecze do pochwy, aż je oba ...
Chorągiew komturstwa i miasta Tucholi, którą jeden z Zakonu Henryk, komtur tucholski, prowadził; pod nią byli i bracia zakonni i giermkowie okręgu tucholskiego i rycerze zaciężni. Ten Henryk […], komtur tucholski, […] był nadęty tak pysznym zuchwalstwem, że kazał nosić […] dwa nagie miecze przed sobą i swym wojskiem tucholskim,[…] jak gdyby już był zwycięzcą […] i chociaż karcono go i upominano […] nie chciał poskromić swej zaciekłości oświadczając, że prędzej nie schowa miecze do pochwy, aż je oba ubroczy we krwi polskiej . Tak tedy za dopuszczeniem sprawiedliwego sądu Bożego, gdy haniebnie z bitwy uciekając […], przez ścigających go rycerzy polskich […] dopędzony, a nędznie ścięty poniósł śmiertelną lecz zasłużoną karę za zuchwalstwo i pychę […].
Pokaż więcej
Pokaż mniej
(K.K.) Opis chorągwi sporządzony przez Jana Długosza: ,,Dziewiętnasta chorągiew komturii i miasta Tucholi miała w herbie dwa pola: czerwone i białe przedzielone jednak w środku czarnymi liniami. Jej dowódcą był komtur Tucholi Henryk. Jego zaciekłość bojowa i wyniosłość doszły do takiego stopnia, że od chwili przybycia na obecną wyprawę, dokądkolwiek szedł, kazał przed sobą nosić dwa obnażone miecze. A gdy niektórzy dobrzy i bogobojni mężowie napominali go, by się tak pysznie nie nosił, poprzysiągł sobie, że nie wcześniej schowa do pochwy wspomniane miecze, aż obydwa umoczy w krwi polskiej’’. Przypisy redakcyjne: Zob. Banderia nr 15, gdzie są podane barwy tła w odmiennej kolejności nit w Rocznikach. Tuchola miasto w woj. bydgoskim. Henryk v. Schwelborn komtur tucholski — zob. przyp. 182 (Górski, s. 297). Źródło: Jana Długosza Roczniki czyli Kroniki sławnego Królestwa Polskiego, ks. 10, ks. 11, 1406-1412, opr. D. Turkowska, M. Kowalczyk pod redakcją K. Pieradzkiej i J. Garbacika, przekład J. Mrukówna, Warszawa 2009, s. 110-111. (K.K.) |
|||||||||||||||||||||||||||
Chorągiew komturstwa i miasta Tucholi na innych fotografiach | ||