Chorągiew Konrada Białego, księcia oleśnickiego ze Śląska, którą osobiście prowadził sam książę Konrad z ludzi własnych [..]. I sam książę Konrad został pojmany i pozbawiony zarówno chorągwi, jak całej swej fortuny, ale wypuszczony został na wolność z łaskawości Władysława króla polskiego. Trzeba zaś wiedzieć, że ze wszystkich książąt śląskich czy też polskich nikt prócz tego Konrada oleśnickiego i Kazimierza, księcia słupskiego, czyli szczecińskiego nie przeszedł na stronę mistrza i Zakonu krzyżackiego z wieczną ich hańbą i wstydem, iż własną mowę i własną ojczyznę, wspierając wrogów chcieli rozszarpać i zniszczyć. Obu jednak oraz ich pojmanym rycerzom król Władysław przebaczył.

Tekst za: Kuczyński Stefan Krzysztof, Jana Długosza chorągwie krzyżackie, Wydawnictwo Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1987.

(K.K.)

Opis chorągwi sporządzony przez Jana Długosza:
,,Również czwarta chorągiew księcia oleśnickiego Konrada Białego Kantnera miała w herbie czarnego orła na żółtym polu. Konrad, który jako jedyny z książąt śląskich brał osobiście udział w walce ze swoimi wojskami, choć wolą i sercem brali w niej niewątpliwie udział prawie wszyscy inni książęta śląscy ’’.
Przypisy redakcyjne: Banderia nr 4 podają poprawnie jednego ks. Konrada VII Białego na Oleśnicy w latach 1422-1450 (ur. po 1396 r., zm. 14 II 1452 r.). Długosz przypisał mylnie przydomek Kantner (Kącki) Konradowi Białemu, przydomek ten nosił Konrad V Kantner jego starszy brat (Banderia).
Źródło: Jana Długosza Roczniki czyli Kroniki sławnego Królestwa Polskiego, ks. 10, ks. 11, 1406-1412, opr. D. Turkowska, M. Kowalczyk pod redakcją K. Pieradzkiej i J. Garbacika, przekład J. Mrukówna, Warszawa 2009, s. 108.

(K.K.)