Pałac przetrwał drugą wojnę światową bez zniszczeń, ale po zajęciu miejscowości przez żołnierzy radzieckich jego wyposażenie zostało zniszczone lub zabrane przez Rosjan. To co przetrwało padło ofiarą miejscowych szabrowników. Władza ludowa po znacjonalizowaniu posiadłości przekazała pałac w zarząd Państwowego Gospodarstwa Rolnego, które wykorzystywało go jako budynek administracyjny i mieszkalny. Po upadku PGR-u gospodarująca jego majątkiem Agencja Własności Rolnej Skarbu Państwa w 1995 r. sprzedała zabytek polsko – włoskiej firmie. Nowi właściciele rozpoczęli dobrze zapowiadający się remont, niestety przerwany w 2002 r. pożarem. W jego wyniku zniszczeniu uległy górne kondygnacje budynku. Kiedy wydawało się, że pałacu nic już nie uratuje w 2004 r. pojawił się nowy inwestor. W ciągu zaledwie czterech lat zabytek został wspaniale odrestaurowany z przeznaczeniem na funkcje restauracyjne i hotelarskie.
Układ wnętrz dwutraktowy z centralnie umieszczoną sienią, nakrytą sklepieniem kolebkowym z lunetami. Za wyjątkiem sklepionych piwnic i sieni w pozostałych pomieszczeniach zastosowano płaskie stropy. W odnowionych wnętrzach szczególną uwagę warto zwrócić na dwukondygnacyjną salę balową z przemalowaną klasycystyczną polichromią i emporą muzyczną.