Barokowy pałac z XVII w. wg projektu Tylmana z Gameran. Obecnie oddział Muzeum Narodowego w Warszawie.
------------------------------
Pałac został wzniesiony w 1694 roku według projektu architekta Tylmana z Gameren. Jego podwaliną stał się dawny dwór Nieborowskich, najprawdopodobniej spustoszony w okresie wojen szwedzkich. Osadzona na planie prostokąta budowla jest dwukondygnacyjna. Bryła pałacu reprezentuje północno-zachodnią odmianę baroku europejskiego. Dwie czterokondygnacyjne wieże alkierzowe nakryte barokowymi hełmami są typowe dla świeckiej architektury polskiej.

Od frontu i od strony ogrodu pałac ma elewacje jednoosiowe, z trójosiowymi pozornymi ryzalitami pośrodku i z balkonami ozdobionymi żelaznymi kratami. W tympanonie północnym, wypełnionym panopliami oraz emblematami godności książęcej i hetmańskiej, około 1766 roku umieszczono herby właścicieli – Oginiec rodu Ogińskich i Pogoń Czartoryskich. Nad tympanonem wznosi się piaskowcowa rzeźba Bachusa. Od strony ogrodu, w podobnie pod względem plastycznym rozwiązanym tympanonie mieści się dodany pod koniec XVIII wieku herb Radziwiłłów – Trąby.
Wnętrza rezydencji nieborowskiej były wielokrotnie przebudowywane: w stylu rokokowym (1766–1768), wczesnoklasycystycznym (1784), neorokokowym (1886) oraz współcześnie (1922–1926). Pomimo licznych ingerencji w wystrój zachował się dawny rozkład pokoi, a także wyposażenie pałacu.

Za