Legendarny zamek Laurichenburg, którego zarówno czas powstania, jak i zniszczenia nie jest dokładnie znany znajdował się na wzniesieniach na prawym brzegu Bystrzycy. Nie jest znana dokładna lokalizacja warowni, choć przedwojenni historycy zgadzają się że były to okolice gór Wawrzyn, Lipiec i Przygrodna (ta ostatnia nosiła nazwę Schloss-Berg - Góra Zamkowa). Laurichenburg miał być powiązany (być może własnością - przed zniszczeniem wieś należała do Zeidlitzów) z osadą Laurichendorf na grzbiecie Wawrzyna , która miała być już w rejestrach w roku 1305 i zaniknęła po wojnie 30-letniej. Viktor Schaetzke w swym wiekopomnym dziele "Schlesische Burgen und Schlösser" (3 wyd. z 1927 r.) pisze że ostatnie kamienie jakie pozostały po zamku zostały zabrane do budowy domów w Bystrzycy Górnej, a na miejscu zamku stoi do dnia dzisiejszego rosochata lipa z siedmioma konarami. Dla Schaetzke'go zatem lokalizacją Laurichenburgu była przełęcz pomiędzy Lipcem a Przygrodną, tam gdzie dziś stoi Lipa Siedmiu Braci. Johann Knie w "Alphabetisch-statistisch-topographische Uebersicht der Dörfer, Flecken ... " z 1845 pisze że Laurichenburg był forpocztą Grodna, a "obecnie na tej lokalizacji stoi gajówka i dwie stare lipy - jedna z 7 rosochami, a druga z 11 rosochami". Wskazuje to bardziej na zbocza Lipca, który przed wojną nosił nazwę Elflinden-Berg. Bez źródeł pisanych można tylko domniemywać że Laurichenburg był powiązany z zamkiem Grodno strzegąc traktu handlowego ze Świdnicy do Czech, tzw. Wysokiej Drogi w wąskiej Śląskiej Dolinę i mając lepszą od Grodna możliwość obserwacji przedgórza, zarówno od strony Dzierżoniowa, jak i Świdnicy. Mając zamek Grodno na odległość wzroku można było się łatwo komunikować sygnałami świetlnymi. Nie są znane żadne odwzorowania zamku, a na jego przybliżoną lokalizację wskazują XVIII wieczne mapy. (moose - różne źródła)