Mała stacja węzłowa powstała w momencie otwarcia Kolei Poznańskiej przez OSE w 1856 roku. W 1901 roku wybudowano dom mieszkalny dla urzędników kolei i nastawnię. Około 1913 roku główny budynek stacji wraz z magazynem. Na stacji istniał też domek dróżnika i stajnia. Przed wojną na stacji było 7 torów i wyspowy peron. Po drugiej wojnie światowej, do czasu odbudowy mostu przed Popowicami, stacja Osobowice pełniła ważną rolę kierując pociągi obwodnicą Osobowice-Sołtysowice do Nadodrza przez jedyny czynny most na Widawie. Obecnie dawny budynek stacji już nie istnieje, a sama stacja poddana została modernizacji w 2004 roku, kiedy to wybudowano nowy (przebudowano?) obiekt stacyjny, w którym znajduje się nastawnia. Przy budynku znajduje się zejście do przejścia podziemnego prowadzącego na perony. Łącznica do Sołtysowic ukończona w 1935 lub w 1939 r. (do weryfikacji) dogorywa pozbawiona przewodów trakcyjnych (moose - za Marcin Covalus Kowalczyk).