Nazwa Sulisławice wg Martina lliga pochodzi od imienia jej założyciela - Sulislawa, polskiego rycerza, który w miejscu dzisiejszego majątku posiadał zamek rycerski i zginął w bitwie pod Legnicą. Podwójna nazwa użyta w dokumencie może wskazywać na powtórną lokację dawnej słowiańskiej wsi na prawie niemieckim. Później spotyka się już wyłącznie nazwę Zülzendorf. Wieś do XVI w. była własnością rycerską, należącą do rodzin von Reibnitz, von Panewicz czy von Bleichen. Od 1534 r. ewangelicy przejęli miejscowy kościół. Od XV w. do 1675 r. należała do księstwa legnicko – brzeskiego, którego władcy byli wyznania luterańskiego, stąd tutejsza ludność uniknęła prześladowań w okresie kontrreformacji. Po wojnie trzydziestoletniej, która spustoszyła wieś, właścicielami jej były znane w okolicy rodziny szlachty śląskiej: von Prittwitz, von Nimptsch i von Netz. Najdłużej z Sulisławicami była związana rodzina Sauerma na Sulisławicach i Wyszonowicach k.Strzelina, bo od II poł. XVIII w. aż do lat 30. XX w. Z 1783 r. mamy pierwszy opis wsi F.A.Zimmermann’a: „Sulisławice mają kościół ewangelicki, folwark, plebanię i szkołę, młyn wodny i wiatrak, 41 domów i 296 mieszkańców. Wieś należy do Jana Maksymiliana von Sauerma i jest oddalona o milę od Niemczy.” W 1945 r. przybyli tutaj mieszkańcy ze środkowej Polski oraz z obszaru Kresów Wschodnich. Ludność wsi w większości pracowała w Zakładach Górniczo – Hutniczych „Szklary”, część w swoich własnych gospodarstwach na roli, część w dawnym folwarku, przekształconym w gospodarstwo nasiennicze prowadzone przez Państwowy Ośrodek Hodowli Zarodowej w Bobolicach. Do 2004 r. działała w Sulisławicach Szkoła Podstawowa. Sytuacja miejscowej ludności zmieniła się przed 20. laty, gdy upadły zakłady w Szklarach oraz rozwiązano gospodarstwo rolne. Poniżej kościoła zachował się zespół budynków dawnego majątku z poł. XIX w. wybudowany przez rodzinę von Sauerma. Na budynku mieszkalnym znajduje się tablica erekcyjna Maksymilina von Sauerma i data 1882 r. (żródło: Portal Informacyjny Gminy Ząbkowice Śląskie)