Stacja Opole Wschodnie powstała w latach 1906-1909 roku po doprowadzeniu do Opola linii z Brochowa przez Jelcz. Stację rozbudowywano do połowy lat 20. W roku 1909 połączono także Opole Wschodnie 5 km łącznicą z Opolem Głównym, przebiegającą łukiem przez wschodnie partie miasta (w nomenklaturze PLK linia nr 300), jak również wyprowadzono 2,3 km linię do portu - ładownia Opole Port (w nomenklaturze PLK linia nr 345). Tory do portu od Opola Głównego istniały już ponoć od 1900 r. i właśnie na tej bazie zbudowano stację Opole Wschodnie. Na południowo-wschodnim skraju stacji ulokowano duże zakłady naprawy taboru kolejowego, tzw. wagonówkę (RAW Oppeln, późniejsze ZNTK Opole, obecnie Tabor Szynowy Opole SA). Stacja Opole Wschodnie to głównie stacja towarowa, gdzie przed wojną ułożonych było ponad 20 torów. Obecnie funkcja stacji jest mocno zdegradowana, wobec likwidacji zakładów przemysłowych - głównie cementowni, zamknięcia ruchu do portu jeszcze w latach 70. i spadków kolejowych przewozów towarowych w ogóle. Ruchem na stacji zarządzają dwie nastawnie - dysponująca OpW na zachodnim wyjeździe i OpW1 na wyjeździe wschodnim. We wschodniej części stacji znajduje się tzw. Dworzec Wschodni o unikalnej formie ze względu na usytuowanie pomieszczeń dworca w nasypie kolejowym z wejściem pod wiaduktem przy ulicy Oleskiej. Z podziemnego dworca wychodzi się schodami na równię stacyjną gdzie znajdował się kiedyś lekki budynek wiaty z poczekalnią. Dworzec jest opuszczony i zdewastowany. Pomieszczenia są zamurowane i naprzemian ściany są rozbijane. Skradziono również kilka lat temu żeliwną balustradę. Na stacji zatrzymuje się obecnie 1 (!) para pociągów na dobę w relacji Opole Główne - Jelcz-Laskowice. (moose - różne źródła)