BUDOWA:
1621.
Wzniesiony jako rezydencja Mikołaja Daniłowicza, podskarbiego wielkiego koronnego.

PRZEBUDOWY:
- w latach 1736-47 przebudowany na siedzibę Biblioteki Załuskich, pierwszej w Polsce biblioteki narodowej, m.in. na dachu w wieżyczce ulokowano obserwatorium astronomicznem. Biblioteka została przeniesiona z tymczasowych pomieszczeń w Marywilu.
- w latach 60-tych XVIII dobudowano do korpusu głównego skrzydła boczne.
W 1795 zbiory biblioteki wywieziono do Petersburga.

ZNISZCZONY:
w 1807 przez pożar.

ODBUDOWANY:
po 1821 według projektu K. Gallego z przeznaczeniem na kamienicę mieszkalną. Wówczas odkopano ukryte w czasie rozbiorów popiersia królów, zdobiące pierwotnie sale biblioteczne, i umieszczono je na ścianach oficyn.
Prawdopodobnie wysokość budynku nie uległa zmianie - zmieniła się za to liczba kondygnacji oraz okien.
W 1900 rozebrano oficyny przed pałacem by w ich miejscu poprowadzić ulicę Hipoteczną. Popiersia królów przeniesiono wtedy na budynek główny.
W 1921 duża część zbiorów biblioteki Załuskich powróciła do kraju i została przekazana do Biblioteki Narodowej.

ZNISZCZONY:
w czasie II wojny św.
Odbudowany: w latach 1960-62 przez K. Jakimowicza, J. Hołocińskiego i L. Nowakowskiego.

BIBLIOGRAFIA:
"Encyklopedia Warszawy" 1994 str. 63, 144
"Warszawa na fotografiach z XIX w." str. 113
"Warszawa" A. Lauterbach str. 114-118
M. Leśniakowska "Architektura w Warszawie" str. 42
Za: