Za ogrodzeniem terenu kościelnego znajduje się rozległy zespół pałacowy, składający się z barokowego pałacu i budynku dawnego konwentu tzw. Długiego Domu . Wokół zabudowań ciągnie się dawny park angielski o powierzchni 4.3 ha, wpisany do rejestru zabytków nr rej.: 716/WŁ z 17.02.1979r. z 2 poł. XVII, XIX w., z pozostałościami barokowej fontanny. W drzewostanie parku wyróżniono 5 okazów nadając im status pomników przyrody : 2 platany klonolistne, 3 lipy drobnolistne oraz dąb bezszypułkowy. Z braku tabliczek zwyczajowo przybijanych do pnia, ciężko jest zidentyfikować poszczególne pomnikowe drzewa. Szczególnie dotyczy to okazałych lip, tych o obwodzie powyżej 350 cm jest przynajmniej 7. Być może 2 okazy pomnikowe flankują skrzydła pałacu. Między pałacem, a zrujnowanym klasztorem rośnie pierwszy pomnikowy platan. Obwód dość mocno pochylonego okazu wynosi 430 cm. Drugi pomnikowy platan o obwodzie 416 cm rośnie w centralnej części parku. Za tym platanem ukryta jest grupa 5 krzyży pojednania (pokutnych), jest to jedne z większych zgrupowań tego typu zabytków na Dolnym Śląsku. Gruba lipa, być może pomnikowa, rośnie przy brzegu parkowego stawu. (na podstawie: ) W 1682 r. w drugim co do wielkości stawie, „Burgteich”, odłowiono 50 kop karpi. Na terenie przyklasztornym istniał otoczony wysokim murem dwutarasowy ogród warzywno-owocowy. Pełnił funkcje użytkowe i ozdobne. Dostarczał warzyw i owoców mieszkańcom przeoratu. Był też miejscem rekreacyjnym, na dolnym tarasie znajdował się wybudowany w pierwszej połowie XVIII w. dwukondygnacyjny pawilon mieszczący oranżerię. W ciepłych miesiącach rośliny południowe przenoszono z oranżerii na dolny taras. Przeorat zatrudniał ogrodnika, którego mieszkanie znajdowało się w północnej, nie zaadoptowanej na kościół części dawnego budynku klasztornego.