MENU
Mural cykliści na kamienicy, której przedwojennym właścicielem był Władysław Węgiełek - posiadacz znanej do dziś firmy przeprowadzkowej - Węgiełek i spółka.

Dodał: Festung° - Data: 2019-02-24 22:12:19 - Odsłon: 1169
12 lutego 2019

Data: 2019:02:12 10:37:59  


Budowę kamienicę przy ul. Ogrodowej 65 na Mirowie według projektu Stanisława Józefa Barylskiego rozpoczęto w 1937 roku, a ukończono dosłownie parę miesięcy przed wybuchem II wojny światowej.

Kamienica jest czteropiętrowa z jednym podwórkiem obudowanym oficynami, otwartym w kierunku południowym – na podwórko sąsiedniej kamienicy nr 67. Fasada jest dziewięcioosiowa o dość ciekawym wyglądzie – architekt zastosował tutaj okładziny z ciemnoczerwonej cegły klinkierowej
Właścicielem, jak byśmy obecnie powiedzieli: inwestorem, był Władysław Węgiełek, właściciel znanej międzywojennej firmy przeprowadzkowej W. Węgiełek i s-ka. Rodzinna spółka założona została w 1912 roku, siedziba główna firmy znajdowała się przy ul. Trębackiej 1, a składy firmowe mieściły niemalże naprzeciwko inwestycji – przy ul. Ogrodowej 62 – dzięki temu firma mogła zapewnić pracownikom mieszkanie blisko ich miejsca pracy. W okresie międzywojennym osiągnęła szczyt rozwoju, pod jej szyldem dokonywane były najbardziej spektakularne przeprowadzki, m.in. Muzeum Narodowego czy Banku Gospodarstwa Krajowego.
W czasie powstania kamienica została przez Niemców podpalona, ale pożar nie wyrządził większych szkód dzięki nowoczesnym, jak na owe czasy, zabezpieczeniom przeciwpożarowym - ognioodpornym stropom.. W ten sposób budynek przetrwał okres wojenny, po którym uszczuplona rodzina Węgiełków wróciła na Ogrodową i zaczęła odbudowę kamienicy i firmy przewozowej.
Należy tu wspomnieć, że założyciel firmy i inne osoby jego rodziny nie przeżyły okupacji niemieckiej – gestapo aresztowało rodzinę 30 marca 1940 roku, ojciec rodziny Władysław zginął w obozie w Mauthausen, jego żona została rozstrzelana w Palmirach, zaś syn zginął w obozie w Dachau. Aresztowania uniknęło dwóch synów – Władysław i Tadeusz.W 1949 roku działalność firmy została przez bierutowskie władze zakazana, a w 1950 roku obiekt upaństwowiono.
Do prawowitych właścicieli kamienica powróciła dopiero w 1997 roku, jednak w skutek dekad zaniedbań budynek był w bardzo złym stanie technicznym.
Obecnie przebudowana i rozbudowana (2016-2017) przez nowego właściciela, który jak piszą, nabył prawa własności kamienicy. Szczegółów brak.
Opr. Festung

  • /foto/10196/10196979m.jpg
    2023

Zdjęcia Anny M.

Poprzednie: Suche Czuby Kondrackie (1799 m n.p.m.) Strona Główna Następne: Dom nr 15