Park Zdrojowy w Świnoujściu – zabytkowy park krajobrazowy na wschodnim skraju wyspy Uznam o powierzchni 58 ha, utworzony w 4. ćwierćwieczu XVIII, znacznie powiększony w 1. połowie XIX. Założenie Parku Zdrojowego pokrywa się z początkami miasta Świnoujście w 1765 i budową kurortu pół wieku później. Przed założeniem parku przeprowadzono prace hydrotechniczne, by przekształcić dawną mieliznę przymorską w nowy ląd umocniony roślinnością. Na takim terenie powstało stosunkowo niewielkie założenie zieleni komponowanej. W rozwój uzdrowiska zaangażował się sam nadprezydent Pomorza (Królestwo Prus) Johann August von Sack, dzięki któremu projekt Parku Zdrojowego opracował Peter Joseph Lenne, słynny pruski architekt ogrodów. Przesłał on w 1827 z Sanssouci około 1,5 tysiąca sadzonek drzew i krzewów. W roku następnym, park był już właściwie skomponowany. Źródło:
/Petroniusz/