MENU
ZNACZNIKI
Klasztor i kościół Benedyktynek na rysunku Bernarda Wernera z Topographia oder Prodromus Delineati Principatus Lignicensis Bregensis, et Wolaviensis [...]. Połowa XVIII w. Wcześniej w tym miejscu znajdował się dominikański klasztor Świętego Krzyża, do którego benedyktynki przeniosły się w 1538 roku. Widoczne założenie klasztorne wzniesiono na początku XVIII wieku. W latach 1810-1811 zabudowania wraz z kościołem sekularyzowano. Od 23 VI 1813 roku budynki klasztorne pełniły funkcję lazaretu dla armii Napoleona, dziesiątkowanej przez tyfus. Zmarłych żołnierzy grzebano w zbiorowych mogiłach w pobliżu cmentarza znajdującego się przy kościele Mariackim. W latach 1826-1867 w zabudowaniach mieściło się Miejskie Gimnazjum. Po przeniesieniu gimnazjum do nowo powstałego budynku pomieszczenia klasztorne służyły za magazyn miejscowej Landwerze i były traktowane jako część koszar miejskich. W 1886 roku magistrat miasta podjął decyzję o przekazaniu działki na potrzeby miejskiej szkoły realnej. Miejski radca budowlany Becker uznał poklasztorne zabudowania za nie posiadające wartości artystycznej i zostały one rozebrane. Dla potrzeb szkoły realnej dawny kościół klasztorny został przebudowany i podzielony na dwie kondygnacje. Natomiast w miejscu zachodniego skrzydła klasztoru wzniesiono nowy budynek, cofnięty frontem by wraz z fasadą dawnego kościoła tworzył jedną linię zabudowy. Wbrew temu co podaje znakomita większość publikacji ( na czele z monografią miasta i Atlasem Historycznym Miast Polskich) klasztor nie został przebudowany w latach 80-tych XIX wieku lecz całkowicie rozebrany. Na fatalny ten błąd merytoryczny zwrócił uwagę znakomity historyk Przemysław Wiszewski (obecnie prof. dr hab.) w monumentalnej pracy - Opactwo benedyktynek w Legnicy (1348/1349-1810): struktura, funkcjonowanie, miejsce w społeczeństwie, Wyd. Historyczne, Wrocław-Poznań 2003. Ze znakomitej tej pracy pozwoliłem sobie zaczerpnąć większość powyższych informacji. Niestety, ów fatalny błąd merytoryczny żyje własnym życiem-również piszący te słowa przez szereg lat był mylnie przekonany, iż klasztor został przebudowany.

Dodał: Kosa25° - Data: 2019-02-05 19:32:35 - Odsłon: 1971
Lata 1740-1750


Klasztor i kościół Benedyktynek. Wcześniej w tym miejscu znajdował się dominikański klasztor Świętego Krzyża, do którego benedyktynki przeniosły się w 1538 roku. Widoczne założenie klasztorne wzniesiono na początku XVIII wieku. W latach 1810-1811 zabudowania wraz z kościołem sekularyzowano. Od 23 VI 1813 roku budynki klasztorne pełniły funkcję lazaretu dla armii Napoleona, dziesiątkowanej przez tyfus. Zmarłych żołnierzy grzebano w zbiorowych mogiłach w pobliżu cmentarza znajdującego się przy kościele Mariackim. W latach 1826-1867 w zabudowaniach mieściło się Miejskie Gimnazjum. Po przeniesieniu gimnazjum do nowo powstałego budynku pomieszczenia klasztorne służyły za magazyn miejscowej Landwerze i były traktowane jako część koszar miejskich. W 1886 roku magistrat miasta podjął decyzję o przekazaniu działki na potrzeby miejskiej szkoły realnej. Miejski radca budowlany Becker uznał poklasztorne zabudowania za nie posiadające wartości artystycznej i zostały one rozebrane. Dla potrzeb szkoły realnej dawny kościół klasztorny został przebudowany i podzielony na dwie kondygnacje. Natomiast w miejscu zachodniego skrzydła klasztoru wzniesiono nowy budynek, cofnięty frontem by wraz z fasadą dawnego kościoła tworzył jedną linię zabudowy. Wbrew temu co podaje znakomita większość publikacji ( na czele z monografią miasta i Atlasem Historycznym Miast Polskich) klasztor nie został przebudowany w latach 80-tych XIX wieku lecz całkowicie rozebrany. Na fatalny ten błąd merytoryczny zwrócił uwagę znakomity historyk Przemysław Wiszewski (obecnie prof. dr hab.) w monumentalnej pracy - Opactwo benedyktynek w Legnicy (1348/1349-1810): struktura, funkcjonowanie, miejsce w społeczeństwie, Wyd. Historyczne, Wrocław-Poznań 2003. Ze znakomitej tej pracy pozwoliłem sobie zaczerpnąć większość powyższych informacji. Niestety, ów fatalny błąd merytoryczny żyje własnym życiem-również piszący te słowa przez szereg lat był mylnie przekonany, iż klasztor został przebudowany.

Źródła: Przemysław Wiszewski, Opactwo benedyktynek w Legnicy (1348/1349-1810): struktura, funkcjonowanie, miejsce w społeczeństwie, Wyd. Historyczne, Wrocław-Poznań 2003.
Informacje własne.

(K.K.)

  • /foto/7785/7785814m.jpg
    1800 - 1825
  • /foto/7785/7785864m.jpg
    1826 - 1867
  • /foto/7786/7786174m.jpg
    1826 - 1867
  • /foto/6215/6215803m.jpg
    1850 - 1867

Biblioteka Cyfrowa Uniwersytetu Wrocławskiego

Poprzednie: Schronisko PTTK im. Bronisława Czecha (dawne) Strona Główna Następne: Dokumenty (Nowa Sól)


Iras (Legzol) | 2019-02-05 20:27:38 | edytowany: 2019-02-05 20:38:14
Piękny opis skanu :) Pozostała część komentarza nieaktualna po przeczytaniu komentarza do :D
Kosa25 | 2019-02-05 23:56:19
Poświęciłem na niego kilka godzin :) Po ładnych kilku latach odwiedziłem LBP. Miło zaskoczył mnie profesjonalizm pracowników biblioteki. Powinno się poprawić Gminną Ewidencją Zabytków Nieruchomych- jak znajdę kiedyś czas to trochę odpowiednie organy podenerwuję. Tym bardziej, że błędów jest tam znacznie więcej.
VonGregor | 2019-02-06 09:59:00 | edytowany: 2019-02-06 09:59:20
Brawo! Mam rozumieć, że po prawej jest Brama Wrocławska, a czymże jest wieża na północnym wschodzie?