MENU
Rzut poziomy dawnego gimnazjum miejskiego znajdującego się w dawnym klasztorze benedyktynek. Widoczny podział zabudowań poklasztornych na skrzydła: północne (Nordflügel), zachodnie (Westflügel) i wschodnie (Ostflügel). Źródło: Abicht M., Das Städtische Gymnasium zu Liegnitz in seiner geschichtlichen Entwicklung von 1309-1909, Liegnitz 1909. Tymczasem GEZ podaje: ,,Zespół klasztorny ss. Benedyktynek: budynki klasztoru, ob. I Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Kościuszki, Policealna Szkoła Administracji, Policealna Szkoła Turystyki, Społeczne Gimnazjum Towarzystwa Wiedzy Powszechnej: budynki szkolne''. I dalej: ,, W roku 1886 przebudowano kompletnie dla potrzeb miejskiego gimnazjum budynek klasztorny, z którego zachowano tylko skrzydło zachodnie’’. W rzeczywistości dawny zespół klasztorny ss. Benedyktynek nie istnieje (z wyjątkiem dawnego kościoła przyklasztornego), nie zachowało się żadne skrzydło. Czy naprawdę muszę w wolnym czasie poprawiać Gminną Ewidencję Zabytków i monografię miasta? Przecież w roku 1905 Albrecht Jander wyraźnie pisze opisując historię szkoły: ,,Von den ausgedehnten Klostergebäuden ist nur noch die Kirche stehen geblieben’’. W takim samym tonie sześć lata później pisze Bruno Clemenz: ,, Heut ist nur noch die ehemalige Klosterkirche erhalten (1721 erbaut), die jetzt der Realschule als Aula (obere Hälfte) und als Turnhalle (untere Hälfte) dient’’. Co jak co ale od specjalistów winno się wymagać trochę bardziej merytorycznych informacji.

Dodał: Kosa25° - Data: 2019-02-04 16:35:09 - Odsłon: 1289
Lata 1826-1867


Klasztor i kościół Benedyktynek. Wcześniej w tym miejscu znajdował się dominikański klasztor Świętego Krzyża, do którego benedyktynki przeniosły się w 1538 roku. Widoczne założenie klasztorne wzniesiono na początku XVIII wieku. W latach 1810-1811 zabudowania wraz z kościołem sekularyzowano. Od 23 VI 1813 roku budynki klasztorne pełniły funkcję lazaretu dla armii Napoleona, dziesiątkowanej przez tyfus. Zmarłych żołnierzy grzebano w zbiorowych mogiłach w pobliżu cmentarza znajdującego się przy kościele Mariackim. W latach 1826-1867 w zabudowaniach mieściło się Miejskie Gimnazjum. Po przeniesieniu gimnazjum do nowo powstałego budynku pomieszczenia klasztorne służyły za magazyn miejscowej Landwerze i były traktowane jako część koszar miejskich. W 1886 roku magistrat miasta podjął decyzję o przekazaniu działki na potrzeby miejskiej szkoły realnej. Miejski radca budowlany Becker uznał poklasztorne zabudowania za nie posiadające wartości artystycznej i zostały one rozebrane. Dla potrzeb szkoły realnej dawny kościół klasztorny został przebudowany i podzielony na dwie kondygnacje. Natomiast w miejscu zachodniego skrzydła klasztoru wzniesiono nowy budynek, cofnięty frontem by wraz z fasadą dawnego kościoła tworzył jedną linię zabudowy. Wbrew temu co podaje znakomita większość publikacji ( na czele z monografią miasta i Atlasem Historycznym Miast Polskich) klasztor nie został przebudowany w latach 80-tych XIX wieku lecz całkowicie rozebrany. Na fatalny ten błąd merytoryczny zwrócił uwagę znakomity historyk Przemysław Wiszewski (obecnie prof. dr hab.) w monumentalnej pracy - Opactwo benedyktynek w Legnicy (1348/1349-1810): struktura, funkcjonowanie, miejsce w społeczeństwie, Wyd. Historyczne, Wrocław-Poznań 2003. Ze znakomitej tej pracy pozwoliłem sobie zaczerpnąć większość powyższych informacji. Niestety, ów fatalny błąd merytoryczny żyje własnym życiem-również piszący te słowa przez szereg lat był mylnie przekonany, iż klasztor został przebudowany.

Źródła: Przemysław Wiszewski, Opactwo benedyktynek w Legnicy (1348/1349-1810): struktura, funkcjonowanie, miejsce w społeczeństwie, Wyd. Historyczne, Wrocław-Poznań 2003.
Informacje własne.

(K.K.)

  • /foto/7788/7788974m.jpg
    1740 - 1750
  • /foto/7785/7785814m.jpg
    1800 - 1825
  • /foto/7785/7785864m.jpg
    1826 - 1867
  • /foto/6215/6215803m.jpg
    1850 - 1867

inne

Poprzednie: Kamienica nr 18 Strona Główna Następne: Zakład Gazowniczy (ul. Tęczowa)