 |
 |
||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Dawny Kościół filialny w Dalborowicach, pierwotnie był niezależnym kościołem parafialnym. Był drewniany. W XVI w. staje się protestancki, traci swoją niezależność i w 1620 r. pojawia się jako filia kościoła w Radzowicach pw. św. Wawrzyńca.
Odpust był zawsze 10 sierpnia. Właścicielami kościoła byli, po równo, właściciele Dalborowic, Bogusławic i Gronowic. W 1629 r. znów przechodzi w ręce katolików. W tym czasie spłoneła plebania. Budynek nie został odbudowany. W 1666r. , po wizytacji, biskup ...
Dawny Kościół filialny w Dalborowicach, pierwotnie był niezależnym kościołem parafialnym. Był drewniany. W XVI w. staje się protestancki, traci swoją niezależność i w 1620 r. pojawia się jako filia kościoła w Radzowicach pw. św. Wawrzyńca.
Pokaż więcej
Pokaż mniej
Odpust był zawsze 10 sierpnia. Właścicielami kościoła byli, po równo, właściciele Dalborowic, Bogusławic i Gronowic. W 1629 r. znów przechodzi w ręce katolików. W tym czasie spłoneła plebania. Budynek nie został odbudowany. W 1666r. , po wizytacji, biskup Neander, opisuje kościół jako kompletna ruina. Ołtarz w kościele zdobiony był trzema posągami: w środku Maryja Dziewica, po bokach św. Wawrzyniec i św. Barbara. Mszę św. odprawiano raz w miesiącu. Kościół popadał w coraz większą ruinę. W 1721 r. jest w żałosnym stanie. Po 1742 r., całkowicie znika. Tylko cmentarz i dzwonnica zostały zachowane. Dzwonnica posiadała dwa dzwony, które zostały przewiezione do kościoła w Dziadowej Kłodzie. |
|||||||||||||||||||||||||
/
|
||
|
||
|
||
 |
|
||
|---|---|---|---|