Szlak turystyczny (znaki czerwone), uważany za najtrudniejszy i najniebezpieczniejszy w Tatrach i w całej Polsce, poprowadzony stokami oraz granią przez przełęcze i szczyty, między przełęczami Zawrat i Krzyżne i (pierwotnie) dalej grzbietem Wołoszyna na Polanę pod Wołoszynem. Jest to najdłuższy graniowy szlak w Tatrach Wysokich, prowadzący większością długiej wschodniej grani Świnicy.
Pomysłodawcą budowy "Orlej Perci" był Franciszek Henryk Nowicki, który w 1901 r. w liście do Towarzystwa Tatrzańskiego przedstawił projekt szlaku biegnącego od Wodogrzmotów Mickiewicza przez Wołoszyn, Krzyżne, Granaty, Kozi Wierch, Zawrat, Świnicę, Kasprowy Wierch i Czerwone Wierchy aż do Doliny Kościeliskiej.
"Orla Perć" została wytrasowana w latach 1903–1906 przez Towarzystwo Tatrzańskie oraz księdza Walentego Gadowskiego, miłośnika Tatr i taternika. W wytyczeniu szlaku pomagali Jakub Gąsienica Wawrytko, Klemens Bachleda i kilku innych górali. W latach 1904 i 1911 wytyczono szlaki łącznikowe.
W 1932 r. decyzją Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego odcinek od Krzyżnego do Polany pod Wołoszynem został zamknięty ze względu na ochronę przyrody.
Od lipca 2007 r. decyzją dyrekcji Tatrzańskiego Parku Narodowego został wprowadzony ruch jednokierunkowy na odcinku "Orlej Perci" od Zawratu do Koziego Wierchu (z wyjątkiem kilkunastometrowego fragmentu szlaku w rejonie Koziej Przełęczy, gdzie wspólnie biegną "Orla Perć" i szlak z Doliny Pięciu Stawów Polskich).
W stulecie budowy "Orlej Perci" w 2006 r. miała miejsce debata nad przyszłością szlaku. Autorzy apelu do TPN "Orla Perć – następne stulecie" postulowali przebudowę szlaku na szlak typu via ferrata (m.in. likwidacja łańcuchów i zastąpienie ich stalowymi linami umożliwiającymi autoasekurację). Z kolei władze TOPR proponowały demontaż wszystkich sztucznych ułatwień (łańcuchów, klamer, drabin) tak, aby szlak stał się dostępny tylko dla osób z doświadczeniem taternickim. Ostatecznie przeważył pogląd, że "Orla Perć" jako szlak historyczny pozostanie w niezmienionej formie.
[na podst.
]
Pomysłodawcą budowy "Orlej Perci" był Franciszek Henryk Nowicki, który w 1901 r. w liście do Towarzystwa Tatrzańskiego przedstawił projekt szlaku biegnącego od Wodogrzmotów Mickiewicza przez Wołoszyn, Krzyżne, Granaty, Kozi Wierch, Zawrat, Świnicę, Kasprowy Wierch i Czerwone Wierchy aż do Doliny Kościeliskiej.
"Orla Perć" została wytrasowana w latach 1903–1906 przez Towarzystwo Tatrzańskie oraz księdza Walentego Gadowskiego, miłośnika Tatr i taternika. W wytyczeniu szlaku pomagali Jakub Gąsienica Wawrytko, Klemens Bachleda i kilku innych górali. W latach 1904 i 1911 wytyczono szlaki łącznikowe.
W 1932 r. decyzją Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego odcinek od Krzyżnego do Polany pod Wołoszynem został zamknięty ze względu na ochronę przyrody.
Od lipca 2007 r. decyzją dyrekcji Tatrzańskiego Parku Narodowego został wprowadzony ruch jednokierunkowy na odcinku "Orlej Perci" od Zawratu do Koziego Wierchu (z wyjątkiem kilkunastometrowego fragmentu szlaku w rejonie Koziej Przełęczy, gdzie wspólnie biegną "Orla Perć" i szlak z Doliny Pięciu Stawów Polskich).
W stulecie budowy "Orlej Perci" w 2006 r. miała miejsce debata nad przyszłością szlaku. Autorzy apelu do TPN "Orla Perć – następne stulecie" postulowali przebudowę szlaku na szlak typu via ferrata (m.in. likwidacja łańcuchów i zastąpienie ich stalowymi linami umożliwiającymi autoasekurację). Z kolei władze TOPR proponowały demontaż wszystkich sztucznych ułatwień (łańcuchów, klamer, drabin) tak, aby szlak stał się dostępny tylko dla osób z doświadczeniem taternickim. Ostatecznie przeważył pogląd, że "Orla Perć" jako szlak historyczny pozostanie w niezmienionej formie.
[na podst.
]
