Stary Rynek 43 – pierwszą budowlą na miejscu kamienicy była drewniana chata z drugiej połowy XIII wieku, a pierwsza murowana kamienica powstała w pierwszej połowie XV wieku. Do dziś zachowały się gotyckie mury oraz pierwotny układ pomieszczeń. W sieni widoczny gotycki łuk, zaś na I piętrze w jednej z izb znajduje się późnogotyckie sklepienie żebrowe. Klasycystyczna fasada powstała w XIX wieku, zaś jej renowacja nastąpiła w latach 1955–1956. Wówczas również, na podstawie fotografii, odtworzono sklepienie ...
Stary Rynek 43 – pierwszą budowlą na miejscu kamienicy była drewniana chata z drugiej połowy XIII wieku, a pierwsza murowana kamienica powstała w pierwszej połowie XV wieku. Do dziś zachowały się gotyckie mury oraz pierwotny układ pomieszczeń. W sieni widoczny gotycki łuk, zaś na I piętrze w jednej z izb znajduje się późnogotyckie sklepienie żebrowe. Klasycystyczna fasada powstała w XIX wieku, zaś jej renowacja nastąpiła w latach 1955–1956. Wówczas również, na podstawie fotografii, odtworzono sklepienie kryształowe w przyziemiu, które rozebrano w XIX wieku. W jednej z izb znajduje się unikatowy kasetonowy strop zdobiony płaskorzeźbami przedstawiającymi kilka typów popiersi mężczyzn i kobiet ubranych w stroje z pogranicza włosko-austriackiego z XVI wieku, czyli z okresu, gdy właścicielem kamienicy był, podobnie jak sąsiedniej, Walenty Reszka. Na tyłach I piętra znajduje się natomiast izba z bogatymi dekoracjami z XVII wieku. Od 1855 roku we frontowych pomieszczeniach, wynajmowanych od właścicieli kamienicy, rodziny Borchertów, działał sklep z bielizną firmy Reinstein&Simon i wyrobami rękodzielniczymi. W tym czasie w oficynach mieszkali liczni lokatorzy, a wśród nich byli również szewcy i garnacarze. Od lat 80. XX wieku kamienice 42 i 43 należą do Muzeum Narodowego, które w 1982 planowało stworzyć w nich Muzeum Wnętrz Mieszczańskich, jednak ze względu na problemy finansowe pomysł do dziś jest niezrealizowany. Opis: Wikipedia.
/Petroniusz/
Pokaż więcej
Pokaż mniej
/
