Stary Rynek 75 nazywana Apteką pod Złotym Lwem – jedna z nielicznych kamienic, która nieuszkodzona przetrwała II wojnę światową. Obecna eklektyczna fasada została zaprojektowana przez Teubnera w początkach XX wieku. Miała wielu znanych lokatorów. W 1793 rotmistrz Ignacy Kołaczkowski odsprzedał ją czeskiemu budowniczemu, który w 1773 został obywatelem Wolsztyna, a w 1793 Poznania – Antoniemu Höhne, ojcu Józefa Höhne-Wrońskiego. W 1805 jej właścicielem został aptekarz August Kolski, twórca Apteki pod Złotym Lwem, przyjaciel Karola Marcinkowskiego. Apteka Kolskiego dała nazwę kamienicy. Budynek i aptekę w 1838 roku, po śmierci Kolskiego, przejął aptekarz Reinemann, a po pięciu latach syn poprzedniego właściciela – Apolinary Augustyn Kolski. Następnie zmiana właściciela następowała kilkakrotnie, jeden z nich w latach 1905–1906 przeprowadził gruntowny remont, a aptekę ostatecznie zamknięto w 1918 roku. Opis: Wikipedia.
/Petroniusz/