Kino Iluzjon to Muzeum Sztuki Filmowej należące to Filmoteki Narodowej mieszące się w dawnym budynku kina Stolica pośrodku skweru Słonimskiego przy ulicy Narbutta na warszawskim Mokotowie. Wpisane do rejestru zabytków kino wybudowano w latach 1949−1950 wg projektu Mieczysława Pipreka w stylu socrealizmu.
Pokazywane są tu stare, klasyczne filmy, organizowane festiwale, przeglądy i pokazy specjalne.
Historia kina pod nazwą Iluzjon jest dość pokrętna: kino rozpoczęło swoją działalność w marcu 1956 roku, jako klub „Iluzjon” działający przy Archiwum Filmowym w Warszawie.
Następnie klub, jako kino studyjne miał swoje siedziby w różnych miejscach Warszawy: w kinie Kultura na Krakowskim Przedmieściu 21/23; w latach 1957–1960 w gmachu Urzędu Rady Ministrów przy al. I Armii Wojska Polskiego 14 (obecnie al. Szucha); w roku 1961 funkcjonowało w niepełnym wymiarze w nieistniejącym już kinie Aurora przy ul. Kredytowej 7, należącym do Towarzystwa Przyjaźni Polsko–Radzieckiej; w styczniu 1963 roku kino studyjne Iluzjon wznowiło stałą działalność w Sali pod Kopułą przy pl. Trzech Krzyży 5, gdzie funkcjonowało przez 10 lat; w 1974 roku Iluzjon przeniesiono do kina Polonia przy ul. Marszałkowskiej 56; od 1984 roku rezydowało w kinie Śląsk przy ul. Wspólnej 4, w którym działał najdłużej, bo aż do 1996 roku, kiedy to decyzją Ministra Budownictwa wypowiedziano filmotece umowę najmu. Na wiadomość o zamknięciu Iluzjonu ulicami Warszawy przeszła manifestacja kilkuset studentów Uniwersytetu Warszawskiego oraz mieszkańców miasta, domagających się odwołania tej decyzji.
Na początku XXI wieku obecna siedziba Iluzjonu, tj. budynku dawnego kina Stolica z 1950 roku, choć wpisanego do rejestru zabytków, była na tyle w złym stanie, że jego dalsze użytkowanie było niebezpieczne. Właściciel nie kwapił się do remontu, a Ministerstwo Kultury nie chciało przejąć budynku i instytucji. Dopiero w listopadzie 2008 kino przeniosło się do Biblioteki Narodowej, gdzie, jak zakładano, będzie funkcjonować trzy lata. Remont budynku przy ul. Narbutta podjęto w maju 2011 roku z zamiarem ukończenia do końca roku, jednak prace opóźniły się, wobec czego kino - Muzeum Sztuki Filmowe otwarto 9 listopada 2012 roku.
Źródła: Warszawika i własne
Pokazywane są tu stare, klasyczne filmy, organizowane festiwale, przeglądy i pokazy specjalne.
Historia kina pod nazwą Iluzjon jest dość pokrętna: kino rozpoczęło swoją działalność w marcu 1956 roku, jako klub „Iluzjon” działający przy Archiwum Filmowym w Warszawie.
Następnie klub, jako kino studyjne miał swoje siedziby w różnych miejscach Warszawy: w kinie Kultura na Krakowskim Przedmieściu 21/23; w latach 1957–1960 w gmachu Urzędu Rady Ministrów przy al. I Armii Wojska Polskiego 14 (obecnie al. Szucha); w roku 1961 funkcjonowało w niepełnym wymiarze w nieistniejącym już kinie Aurora przy ul. Kredytowej 7, należącym do Towarzystwa Przyjaźni Polsko–Radzieckiej; w styczniu 1963 roku kino studyjne Iluzjon wznowiło stałą działalność w Sali pod Kopułą przy pl. Trzech Krzyży 5, gdzie funkcjonowało przez 10 lat; w 1974 roku Iluzjon przeniesiono do kina Polonia przy ul. Marszałkowskiej 56; od 1984 roku rezydowało w kinie Śląsk przy ul. Wspólnej 4, w którym działał najdłużej, bo aż do 1996 roku, kiedy to decyzją Ministra Budownictwa wypowiedziano filmotece umowę najmu. Na wiadomość o zamknięciu Iluzjonu ulicami Warszawy przeszła manifestacja kilkuset studentów Uniwersytetu Warszawskiego oraz mieszkańców miasta, domagających się odwołania tej decyzji.
Na początku XXI wieku obecna siedziba Iluzjonu, tj. budynku dawnego kina Stolica z 1950 roku, choć wpisanego do rejestru zabytków, była na tyle w złym stanie, że jego dalsze użytkowanie było niebezpieczne. Właściciel nie kwapił się do remontu, a Ministerstwo Kultury nie chciało przejąć budynku i instytucji. Dopiero w listopadzie 2008 kino przeniosło się do Biblioteki Narodowej, gdzie, jak zakładano, będzie funkcjonować trzy lata. Remont budynku przy ul. Narbutta podjęto w maju 2011 roku z zamiarem ukończenia do końca roku, jednak prace opóźniły się, wobec czego kino - Muzeum Sztuki Filmowe otwarto 9 listopada 2012 roku.
Źródła: Warszawika i własne