Na niemieckich mapach 340 m npm. Wzniesienie to posiada wybitne walory obronne, położone jest w zakolu Lipki (Chrośnickiego Potoku), a stromo opadające ku dolinie strumienia stoki chronią je od wschodu, północy i zachodu. Na szczycie znajdują się dwie formacje skalne, o charakterze platform o stromych ścianach i płaskich wierzchołkach. Pierwotny wygląd formacji skalnych został zniekształcony w wyniku działalności związanej z pozyskiwaniem piaskowca w kamieniołomach położonych wzdłuż ich ścian. W południowo-zachodniej części większej z platform widoczne są słabo zachowane relikty niskiego wału (ok. 1 m wysokości), zaznaczające się na długości około 25 m. Charakter tego wału oraz określenie jego chronologii wymaga podjęcia dalszych badań. Możliwe, że stanowisko tożsame jest z grodziskiem o nieznanej lokalizacji zgłoszonym służbom konserwatorskim w okresie przedwojennym. Dawni badacze regionu sugerowali istnienie na szczycie wzniesienia strażnicy Marienburg wiązanej z zamkiem we Wleniu (Knoblich 1863 - Kronika Wlenia; Patschowski, 1922), jednakże nowsze opracowania dementują istnienie tu grodu, czy grodziska. Na początku XX w, Towarzystwo Karkonoskie RGV udostępniło szczyt jako miejsce widokowe kując w kamieniu schodki umożliwiające wejście na platformę. Obecnie szczyt jest zarośnięty i nie przechodzą przezeń szlaki turystyczne. (moose na podstawie "Wleński mikroregion osadniczy w X-XVIIIw. - Przemiany krajobrazu kutlurowego", red. J. Piekalski, UWr Instytut Archeologii, Wrocław 2017)