Pałac pochodzi z drugiej połowy XVII w. Był przebudowywany w 1722 roku dla Franta Antona von Haugwitz, ponownie w 1892 (poddasze, dach i część elewacji), restaurowany w 1986 i 1991 roku. Murowany, czworoboczny, dwu- i trzytraktatowy z obszerną sklepioną sienią i klatką schodową, piętrowy z użytkowym poddaszem, nakryty czterospadowym dachem łamanym z lukarnami. Elewacje o zaokrąglonych narożnikach, są dzielone parami pilastrów na niskim cokole. Na elewacji frontowej wejście osłania ujęty również w pilastry portal balkonowy. W części pomieszczeń parteru zachowały się sklepienia żaglaste. Wokół pałacu znajdują się fragmenty tarasów ogrodowych i założenia parkowego.
Za: Leksykon zabytków architektury Dolnego Śląska