Fort pośredni.
Zbudowany w latach 1882-1885 jako fort artyleryjski pośredni. Jest najmniejszym fortem toruńskim o kształcie pięcioboku.
Jednak w pierwotnych planach fort zaprojektowano jako większy, niesymetryczny, trapezowy fort pośredni, ostatecznie stał się małym, nietypowym, dwuwałowym fortem artyleryjskim.
Mocno zniekształcony. Cześć fosy nasady, kojce nasady i wnętrze fortu dobrze zachowane. Na forcie czytelne są nasypy ziemne tworzące stanowiska artylerii dla trzech rodzajów dział. Ok. 1960 r. zostały zniszczone fosy czół i lewego barku, 10 lat później została zniszczona cała lewa bateria skrzydłowa wskutek rozbubudowy arterii komunikacyjnej (ul. Szosa Bydgoska).
W okresie międzywojennym fort był siedzibą 8. Okręgowego Szpitala Koni i czasowo szkołą podkuwaczy koni. Sporadycznie też służył jako koszary dla wojsk uczestniczących w manewrach.