Nieruchomość przy ul. Północnej jest własnością spółki Hammilton Centrum Sp. z o.o. z siedzibą przy ul.Kamieńskiego 201-219. Kompleks ma o łączną powierzchnię 63,0 ha, w tym powierzchnia zabudowana 52 tys. m.kw. i pełni funkcję centrum logistyczno-dystrybucyjnego, a także funkcje handlowo-transportowe. Nieruchomość posiada sieć dróg wewnętrznych, place utwardzone oraz parkingi. Teren jest ogrodzony, monitorowany i dozorowany w systemie całodobowym. Do wynajmu oferowane są powierzchnie magazynowe, produkcyjne, biurowe, handlowe oraz parkingi i grunty na cele inwestycyjne.
Struktura istniejących powierzchni wg przeznaczenia:
- powierzchnie magazynowe: 42.356 mkw.,
- powierzchnie biurowe: 4.340 mkw.,
- powierzchnie produkcyjne: 6.240 mkw.,
- grunty: 557.800 mkw.
Pierwotnie przez teren przyszłej fabryki prowadziła kolejka wąskotorowa do kopalni glin znajdującej się w miejscu maślickiego wysypiska śmieci

. Zakład produkcyjny "Sandstein Klinkerwerke Masselwitz E. Bletschowski" produkujący cegły piaskowcowe (białe) znajdował się przy skrzyżowaniu ulic Północnej i Potokowej. Prawdopodobnie w latach 30. zakład zmienił profil na tkalnię (Spinnerei/Weberei), choć wg innych opracowań tkalnia istniała tu wczesniej. W latach 30. śladem rozebranej kolejki poprowadzono oś ul. Północnej, która była zaczynem budowy od 1939 w północnej części dzielnicy, na powierzchni ponad 100 hektarów zbudowano potężne zakłady przemysłowe firmy Ardelt z Eberswalde (Zweigbetrieb Breslau-Masselwitz), specjalizującej się w konstrukcjach metalowych oraz budowie maszyn (dźwigi dźwignice). Faktycznie od połowy lat 30. zakłady Ardelt działały już na potrzeby militarne III Rzeszy współpracując m.in. z zakładami Kruppa w zakresie techniki strzeleckiej i artylerii - dział i moździeży. Do zakładów Ardelt doprowadzono ze stacji Pracze bocznicę normalnotorową z wieloma rozgałęzieniami na terenie zakładów. Na Maślicach produkowano najpierw amunicję kal. 30,5 cm do moździerzy oblężniczych, a następnie amunicję lotniczą (być może tylko łuski i pociski, bez napełniania materiałami pirotechnicznymi). Od początku lat 40. zakłady Ardelt sąsiadowały z tkalnią, gdzie utworzono obóz pracy dla żydów i obóz jeniecki od 1941 r. dla Rosjan - w liczbie ok. 1500 osób. Na wiosnę 1944 r. obozy pracy rozwiązano, co musiało oznaczać ograniczenie, lub zawieszenie działalności przez fabrykę Ardelta. Zakłady bez większych zniszczeń przejęli w 1945 r. Rosjanie bez zmiany funkcji - była tu nadal zbrojownia i artyleryjskie zakłady remontowe. Przez pierwsze kilka lat po wojnie główną siłę roboczą stanowili Niemcy i jeńcy niemieccy. Cd. informacji w artykule nt. raportów CIA o fabryce. (moose)