Pierwotnie obóz wybudowany w pośpiechu w sierpniu 1914 roku, dla ponad 300 jeńców rosyjskich wziętych do niewoli w bitwie pod Stębarkiem. Początkowo składał się praktycznie tylko z namiotów technicznych i cyrkowych. W międzyczasie zaczęto budowę baraków z cegły. W swojej historii w trakcie trwania I wojny światowej obóz przyjmował również jeńców i przymusowych pracowników z Polski, Francji, Serbiii oraz Włoch. Po jej zakończeniu przez jakiś czas służył jako rezerwowy obóz przejściowy dla przyjezdnych pracowników oraz pozostałych jeńców wojennych. W marcu 1920 roku wydany został rozkaz rozwiązania obozu i wyburzenia baraków, jednak stało się to dopiero 4 lata później. Pozostał jedynie barak mieszkalny, który został kupiony przez lokalne władze. Jednak i on nie przetrwał do dziś - wyburzony w 1942 roku, z powodu braku chętnych na jego kupno.