Na obrzeach wioski również wśród lasów miasto Opole w latach 1906 - 1907 rozpoczęło budowę ośrodka wczasowego dla dzieci ze schorzeniami dróg oddechowych. Ośrodek ten, ze względu na specyficzny mikroklimat stale się rozbudowywał, stanowiąc miejsce leczenia dzieci nie tylko z powiatu opolskiego, ale z całego Górnego Śląska. Oprócz leczenia klimatycznego, dzieci miały zapewnioną właściwą opiekę wychowawczą przez siostry zakonne. W 1935 roku gospodarzem ośrodka stała się organizacja narodowo -socjalistyczna. Po 1945 roku ośrodek przejęty został przez władze polskie, nadal jednak służy dzieciom, zwłaszcza z rodzin gruźliczych - Prewentorium Przeciwgruźlicze. W końcu lat 60-tych, ze względu na dużą dekapitalizację budynków przeprowadzono remont kapitalny i modernizację, tworząc ośrodek rehabilitacyjny dla dzieci i młodzieży ze schorzeniami narządu ruchu i ze schorzeniami neurologicznymi. Na ówczesne lata była to placówka nowoczesna z dobrze wyposaoną bazą rehabilitacyjną (gabinety fizjoterapeutyczne, fizykoterapeutyczne, hydroterapeutyczne, basen kąpielowy) i wysoko specjalistycznym personelem medycznym. Za: