Związek Pracy Obywatelskiej Kobiet (1928-1939) był jedną z największych i najbardziej wpływowych sanacyjnych organizacji kobiecych w Polsce. Prowadził działalność przez Oddziały na terenie całego kraju. W wymiarze politycznym dążył do wprowadzenia w życie zasad demokracji przez szerzenie i pogłębianie idei państwowości polskiej oraz zapewnienie kobietom bezpośredniego wpływu na życie państwowe, społeczne, gospodarcze i kulturalne. W wymiarze społecznym zakładał i rozwijał szeroką działalność przez organizowanie i prowadzenie różnych instytucji opieki społecznej, instytucji edukacyjnych, wytwórni spółdzielczych, które miały m.in. wspomóc i wzmocnić rodzinę. Do najważniejszych zadań Związku należało niesienie pomocy matkom i dzieciom z rodzin bezrobotnych, ubogich, dotkniętych chorobami, alkoholizmem. Związek zakładał i prowadził m.in. domy matki i dziecka, stacje opieki nad matką i dzieckiem, żłobki, dziecińce, przedszkola i ogródki jordanowskie, świetlice, kolonie i półkolonie, akcje dożywiania dzieci rodziców bezrobotnych, poradnie – prawne, medyczne, psychologiczne, pedagogiczne.