Ruiny Klasztoru O.O. Karmelitów Bosych pochodzące z XVIII w. Ruiny usytuowane są na malowniczym wzgórzu, z trzech stron otoczonym wodami rzeki Osławy. Budowę klasztoru zakończono przed 1730 r. Jest to zespół barokowy o charakterze obronnym, wzniesiony z miejscowego piaskowca. Fundatorem klasztoru był Jan Franciszek Stadnicki. Do ruin prowadzi brama w murach obronnych, zaopatrzona w otwory strzelnicze, skierowana na jedyną drogę wiodącą niegdyś bezpośrednio do klasztoru. Obecnie do ruin można dojść ul. Klasztorną lub ul. Rzeczną W obrębie murów znajdował się kościół, klasztor, dwie baszty, piętrowa kordegarda, budynki gospodarcze. W 1772 roku wybuchł pożar, który wyrządził znaczne szkody w zabudowaniach, klasztor odbudowano aczkolwiek nigdy nie odzyskał swej dawnej świetności. Kolejny pożar w 1822 r. zniszczył całkowicie wiązanie dachowe klasztoru, a po 7 latach nastąpiła likwidacja klasztoru, część wyposażenia świątyni trafiła do kościoła parafialnego w Zagórzu, gdzie znajduje się do dziś. O niszczejące z roku na rok ruiny klasztoru O.O Karmelitów zatroszczyły się władze samorządowe Gminy Zagórz i tak oto w 2000 r. zespół klasztorny przeszedł na własność gminy.
Lepsze czasy dla karmelu nastały dopiero od 2011 r. kiedy to na nowo rozpoczęto realizację prace konserwatorskich, co sprawia, że ruiny stopniowo odzyskują dawny blask.
Za