Pałac umiejscowiony na Placu Litewskiego w Lublinie. Architektonicznie w stylu barokowym, wzniesiony w drugiej połowie XVII wieku, według planu projektu Tylmana z Gameren. Gmach zachwyca wmurowanymi w fasadę krużgankami oraz majestatycznym portykiem nad wejściem. Pierwotnie właścicielami, jak i inwestorami budowy pałacu była rodzina Lubomirskich. W roku 1731 trafił on w ręce Czartoryskich. Był jedną z wielu rezydencji jakie posiadali. W 1812 roku Adam Kazimierz i Izabella z Flemmingów Czartoryscy sprzedali pałac Marcinowi Łodzi – Kobylińskiemu, który wydzierżawił go fabryce tabaki i tytoniu. Następnie budynek nabył warszawski bankier Leopold Kronenberg w celu dalszego prowadzenia fabryki. Po zlikwidowaniu działalności pałac zmieniał swych właścicieli co kilka lat, przez co ulegał znacznym zniszczeniom. Również w czasie wojny doznał poważnych uszkodzeń między innymi za sprawą pożarów. W 1944 roku rozpoczęto odbudowę i rekonstrukcję obiektu na postawie projektu architekta Czesława Doria-Dernałowicza oraz bogatą eksploatację pałacu. Przywrócony został pierwotny układ wnętrz, dzięki czemu uzyskał on reprezentacyjny chakarter. W tak odnowionym budynku urządzono Dom Turysty PTTK. W 1973 roku pałac stał się siedzibą Lubelskiego Towarzystwa Naukowego i pozostał nią do dnia dzisiejszego, żródło: