Wybrzeże Kościuszkowskie – ulica w Śródmieściu, która przebiega wzdłuż zachodniego brzegu Wisły na odcinku od mostu Poniatowskiego do mostu Śląsko-Dąbrowskiego. Jest fragmentem Wisłostrady, jego budowa rozpoczęła się w 1824, początkowo był kamiennym bulwarem.
W przeszłości, w XVIII i XIX wieku wzdłuż ulicy składowano gruz, śmieci oraz transportowano towary przewożonych pomiędzy dwoma brzegami Wisły. Sama nazwa została nadana dnia 15 października 1917 roku w setną rocznicę śmierci Tadeusza Kościuszki, który został patronem ulicy. W latach 1930-1948 przy ulicy znajdował się pomnik Dowborczyków, sama trasa we fragmencie przebiega w tunelu Wisłostrady, ma to miejsce na odcinku od przedłużenia ul. Smulikowskiego i wyjeżdża za wielopoziomowym przecięciem z ul. Lipową.
Ulica rozpoczyna się na południu od wielopoziomowego skrzyżowania z mostem Poniatowskiego, al. 3 Maja i ul. Wioślarską. Następnie przechodzi pod mostem Świętokrzyski i wchodzi w tunel przed Centrum Nauki Kopernik i pobliską stacją metra otwartą w 2015, wychodząc za skwerem kpt. Stanisława Skibniewskiego „Cubryny”. Dalej przecina ul. Karową, ul. Bednarską (przy skwerze Radiowej Rodziny Matysiaków) i ul. Nowy Zjazd. Kończy się pod mostem Śląsko-Dąbrowskim i al. Solidarności, jej przedłużeniem na północ jest Wybrzeże Gdańskie.
Pod numerem 37 znajduje się zabytkowy gmach Akademii Sztuk Pięknych, a pod numerem 41 zabytkowy budynek Zarządu Elektrowni "Powiśle". Przy numerze 25 znajduje się pomnik Ławki Szkolnej, który został odsłonięty w 2010 roku.