Jest to świątynia gotycka, trzynawowa, halowa z wieżą 45 metrów wysoką, zbudowaną w latach 1418-1436, kruchta gotycka z 1523. Na piętrze znajduje się dobudowana kaplica Świętej Anny z 1529. W 1682 została uszkodzona pożarem, odbudowano ją w 1689. Z tego czasu pochodzi barokowe sklepienie nawy głównej, w prezbiterium i nawach bocznych sklepienia gwiaździste, w kaplicy siatkowe. Wnętrze bogate w zabytki. Główny ołtarz późnorenesansowy z około 1640 bogato rzeźbiony i złocony. W bocznym ołtarzu renesansowym krucyfiks gotycki, pod nim w predelli malowany na drzewie obraz Męczeństwo św. Wawrzyńca z warsztatu wielkopolskiego około 1550. W drugim bocznym ołtarzu barokowym obraz Madonny z Dzieciątkiem ze szkoły wielkopolskiej XVII wiek. W prezbiterium po prawej stalle późnogotyckie z 1514 (na nich napis 1514 Szkovronek hoc disposuit), pozostałe stalle barokowe. Ambona z XVIII wieku, jej baldachim wieńczą cztery postacie niewieście – symbole czterech części świata. Ławy i konfesjonały rokokowe. Przy schodach do kaplicy rokokowa chrzcielnica, w kruchcie wielka kropielnica wykuta w granicie. W kaplicy ołtarz późnorenesansowy z rzeźbą świętej Anny Samotrzeć z połowy XVI wieku, w predelli obraz Różdżka Jessego malowany na drzewie. Na konsolce późnogotycka rzeźba Madonny z Dzieciątkiem po 1510 roku, żródło: