Pierwsze wzmianki dotyczą roku 1175 kiedy to w miejscu późniejszego kościoła wznosiła się kaplica pod wezwaniem tego samego, patrona rybaków. Pierwotny kościół spłonął prawdopodobnie w 1241 roku w czasie najazdu Tatarów. Zastąpił go w tym miejscu kośiół gotycki spalony przez Prusaków w 1806 roku wraz z całym Przedmieściem Mikołajskim. Część zrujnowanej budowli zburzono w 1848 r, a resztę zmieniono w w kaplicę cmentarna. W dniu 15 lipca 1851 roku zawaliła się reszta kościoła, niszcząc przy tym część przykościelnego cmentarza. Odbudowę koscioła zaczęto w 1872 a skończono w latach 1882 - 1883. Został całkowicie zniszczony w 1945 roku.
bonczek/hydroforgroup/2006 - "Stare i nowe osiedla Wrocławia" Zygmunt Antkowiak 1973.
Koniec kościoła tak naprawdę datujemy na godzinę 17 dnia 16 marca 1945 roku (piątek).Wtedy to podczas dużego nalotu na zachodnią część miasta. Bomby trafiły w sam kościół jak i w pobliską plebanię ciężko raniąc proboszcza parafii. Wszystkie okna wypadły z budynków, dach został zerwany, strop przebity i zniszczony. Kościół został posprzątany przez 40 kobiet, zaś ołtarz przeniesiono pod chór, gdzie służył do końca działań niczym polowy, pod otwartym niebem.
b/h/2010