Skromny, późnobarokowy kościół pw. Narodzenia NMP wzniesiony został w 1782 roku z rozkazu Fryderyka II, który zmniejszył z tego powodu okolicznym mieszkańcom podatki. Otacza go niski murek. Jest to budowla jednonawowa, nakryta miedzianym dachem (poprzednio gontowym i blaszanym) dwuspadowym z wieżą (1790) o cebulastym hełmie.
Wnętrze nakrywa płaski drewniany strop. W skromnym ołtarzu głównym znajduje się duży tytułowy obraz z końca XVIII wieku. Z lewej strony podłucza stoi ołtarz Serca Pana Jezusa z końca XVIII wieku z postacią Jezusa w dość ozdobnym obramieniu, z prawej - skromna ambona z tegoż czasu. Wyróżniają się też duże obrazy Drogi Krzyżowej z początku XIX wieku.
Przy kościele ustawiono piaskowcową figurę św. Jana Nepomucena z końca XVIII wieku. Zaczerpnieto ze strony .