Młyn papierniczy / celulozowy w dolinie Bobru należał do hrabiów zu Stolberg-Wernigerode, posiadających wówczas Miedziankę i Janowice. W młynie ścierano deski świerkowe, wcześniej okorowane, na pulpę (miazgę), którą po rozdrobnieniu i odstaniu w paczkach przewożono do papierni w Janowicach, Malinniku, Borowym Jarze i do Pilchowic. Maszyny w młynie napędzane były turbiną wodną wg pomysłu Jamesa Francisa, znaną od połowy XIX wieku. W początku XX wieku w "Górskim Młynie" pracowano na 3 zmiany, a gdy nurt Bobru nie dawał zadowalającej siły uzupełniono turbinę wodną, turbiną zasilaną gazem drzewnym. Górski Młyn nie zawsze był celulozownią - przed 1904 rokiem miał również piece do wypieku pieczywa. Ogień zniszczył na przełomie wieków dawne budowle do wysokości 2 piętra. Łamany dach kryty gontem łatwo się spalił. Młyn został szybko odbudowany i działał do końca wojny. Potem jak wszystko co związane z Miedzianką zaczął ginąć. Informację zaczerpnięto z artykułu Ernsta Fürle z Schlesische Bergwacht z dn. 5/8/1987 r.

Po likwidacji młyna ściernego pozostała turbinownia z generatorami prądu. W latach powojennych zbudowano tu przepompownię, która energią pozyskaną z wody zasilała pompy tłoczące wodę do podziemnego zbiornika w Miedziance, z którego grawitacyjnie zasilano domy w miejscowości.

Na przełomie lat 2013/2014 na kanale dawnej młynówki zbudowano małą elektrownię wodną (MEW) w km 236,200, wartość projektu 3,8 mln zł. Moc znamionowa elektrowni to 250 kW. Budynek elektrowni powstał w miejscu istniejącego, uszkodzonego budynku turbinowni dawnego młyna ściernego, natomiast jaz powłokowy zastąpił istniejący jaz stały położony w km 237,114 rzeki Bóbr. Wysokość piętrzenia wody za pomocą tego jazu wynosi 0,9 m. Przy elektrowni zbudowano przepławkę dla ryb.
(moose)