MENU
Pałac w Jarogniewicach

Dodał: Zbigniew Franczukowski (bynio)° - Data: 2018-09-20 22:16:41 - Odsłon: 544
Rok 1906

Data: 2018:09:20 22:02:36  


W 1825 roku, podczas publicznej licytacji, Jarogniewice kupił Jan Nepomucen Żółtowski herbu Ogończyk, właściciel Ujazdu, który zamieszkał z żoną Józefą ze Zbijewskich w tutejszym pałacu, a w 1840 roku uzyskał pruski tytuł hrabiowski związany z posiadłością. Po nim majątek odziedziczył syn Stanisław, ożeniony z Seweryną z Ponińskich, który do posiadanych dóbr dołączył pobliskie Głuchowo. Po jego śmierci w 1866 roku, majątki przejął syn Adam, gruntownie wykształcony w dziedzinie agronomii oraz nauk humanistycznych, ożeniony z Marią z Kwileckich herbu Szreniawa. Adam Żółtowski założył w Jarogniewicach plantację buraków cukrowych dostarczanych do cukrowni w Kościanie oraz prowadził hodowlę koni dla wojska. W jego czasach i z jego inicjatywy przebudowany został pałac oraz jego otoczenie. Ostatnim właścicielem Jarogniewic był - od 1934 roku - syn Adama, Marceli , ożeniony z Różą z Turnów. Wykonana z inicjatywy Adama Żółtowskiego przebudowa rezydencji z końca XVIII wieku, przeprowadzona według projektów Stanisława Boreckiego, zmieniła kompozycję przestrzenną wnętrza oraz jego wystrój, lecz wobec przekształceń, jakie nastąpiły tutaj w ostatnich latach trudno mówić o zakresie tych zmian. Przeobrażone zostały również opracowanie i dekoracja elewacji. Pozostawiono jednak zasadniczy kształt klasycystycznej, murowanej budowli o zwartej, dwukondygnacyjnej bryle na sklepionych piwnicach, nakrytej wysokim, czterospadowym dachem, założonej na rzucie prostokąta z trójbocznym ryzalitem w osi elewacji tylnej. Wsparte na cokole i otynkowane elewacje pałacu przeprute zostały prostokątnymi w większości oknami, większymi znacznie na reprezentacyjnym parterze niż na piętrze. W elewacji frontowej, zwróconej ku zachodowi, trójosiowa partia środkowa wydzielona została niewielkim uskokiem muru tworzącym rodzaj płaskiego, pozornego ryzalitu. Jego powierzchnia rozczłonkowana została czterema jońskimi pilastrami wielkiego porządku, ponad którymi przeprowadzono pas fryzu i gzymsu. Oś środkowa pseudoryzalitu, mieszcząca główne wejście do obiektu, poprzedzona została okazałym portykiem o dwu parach kolumn o jońskich kapitelach, ponad którymi przebiega fryz z bogatą, lecz późniejszą znacznie dekoracją. Całość wieńczy trójkątny naczółek z herbem Ogończyk Żółtowskich. Herby właścicieli – Ogończyk Żółtowskich i Szreniawa Kwileckich – umieszczone zostały również w zwieńczeniu ryzalitu elewacji tylnej. W znacznie przekształconym dziś wnętrzu zachowały się jedynie pozostałości dawnego układu z sienią na osi i salonem w ryzalicie elewacji tylnej oraz fragmenty dekoracji. Gruntownym przemianom w końcu XIX i na początku XX wieku uległo również otoczenie rezydencji, z dobudowanymi wtedy galeriami połączonymi z oficynami flankującymi honorowy dziedziniec przed pałacem. Obecnie w pałacu znajduje się Dom Opieki Społecznej, żródło:

  • /foto/7777/7777777m.jpg
    1906 - 1916
  • /foto/10654/10654527m.jpg
    1910 - 1912
  • /foto/7551/7551104m.jpg
    2018
  • /foto/7551/7551105m.jpg
    2018

Cyfrowa Biblioteka Narodowa / www.polona.pl CBN Polona

Poprzednie: 2017 - 2020 Budowa budynku mieszkalnego Strona Główna Następne: Kościół św. Wojciecha Biskupa Męczennika