Najstarszy kościół w mieście, wybudowany w stylu gotyckim na przełomie XIV i XV wieku. Z racji wieku oraz znaczenia nazywany kościołem farnym.


Świątynia farna powstała na przełomie XIV i XV w. Jest trójnawową budowlą halową, z niższym nawy głównej prezbiterium, do którego od południa przylega zakrystia. Przy nawie południowej znajduje się kaplica Nieustającej Pomocy z początku XVI w. Około 1863 r. dobudowano do nawy północnej neogotycką kaplicę Matki Boskiej Częstochowskiej, a do zachodniej ściany korpusu nawowego utrzymaną w takim samym stylu kruchtę. Wtedy też zastąpiono stropy przykrywające nawy sklepieniami krzyżowo-żebrowymi. W prezbiterium zachowało się gotyckie sklepienie gwiaździste. Neogotyckie wyposażenie wnętrza z 2. połowy XIX w. Starszymi zabytkami są: późnogotycka kamienna płyta nagrobna starosty kolskiego Jana z Garbowa, zmarłego w 1454 r. syna słynnego Zawiszy Czarnego, oraz późnorenesansowe sakramentarium wykonane z piaskowca ok. połowy XVI w.