Pałac Hatzfeldów we Wrocławiu przy ul. Wita Stwosza. Pierwotny barokowy pałac projektu Krzysztofa Hacknera (1715-1719) padł w 1760 roku ofiarą wojny siedmioletniej. Odbudowana rezydencja zaliczała się do największych tego typu obiektów nie tylko we Wrocławiu ale w całym regionie. Trzy kondygnacje i mezzanino czyniło z miejskiej siedziby Hatzfeldów znaczący element architektury miasta. Zdyscyplinowana elewacja nawiązująca do najlepszych wzorów Włoskich należała do najwybitniejszych współczesnych realizacji na skalę europejską.
W latach 1766-1773 przebudowany przez Carla Gottharda Langhansa, jednego z najwybitniejszych architektów niemieckich. Projekt, który okazał się prekursorskim dziełem wczesnego klasycyzmu i neorenesansu we Wrocławiu przyniósł późniejszemu autorowi berlińskiej Bramy Brandenburskiej znaczny rozgłos.
Po wojennych zniszczeniach pałac nie został odbudowany. W 1966 roku zapadła decyzja o adaptacji „żywej ruiny” do celów wystawienniczych. Pałac częściowo odbudowany w/g projektu E. Małachowicza. Od blisko 50 lat budynek mieści galerię Awangarda.